Al bijna tien jaar publiceert het Thriller Café maandelijks een lijst met verwachte spannende boeken. De titels waar we het meest naar uitkijken zijn meestal die van de bekende namen of debutanten die op voorhand heel wat aandacht kregen. Toch verschijnt er ook elk jaar heel wat true crime. Sommigen lopen er met een grote boog omheen, anderen pakken regelmatig zo’n boek op. De kroegbazen van het Thriller Café zijn niet bepaald grote kenners van het genre, hoog tijd dus om even dieper in de materie te duiken.
Wat is true crime precies?
We vroegen het aan vriend Google en kregen prompt door AI gegenereerde info voorgeschoteld, die we in licht aangepaste vorm hier overnemen.
True crime is een non-fictiegenre waarin echte misdaden centraal staan, zoals een moord of een verdwijning, met een focus op de feiten, de motieven, het onderzoek en de juridische procedures van de zaak. Dit genre omvat boeken, documentaires en podcasts die de gebeurtenissen uit het verleden nauwgezet beschrijven en hierbij soms de complexiteit van het rechtssysteem en de impact van criminaliteit op de samenleving belichten.
Belangrijkste kenmerken van true crime:
- Non-fictie: De verhalen zijn gebaseerd op daadwerkelijke gebeurtenissen en echte personen.
- Focus op misdaden: Het genre behandelt vaak gewelddadige misdaden, maar kan ook andere strafzaken omvatten.
- Aandacht voor details: Er is nadruk op de feiten, de chronologie van de gebeurtenissen en de omstandigheden rondom de misdaad.
- Onderzoek en procedures: Vaak worden het politieonderzoek, de juridische stappen en de context van de misdaad belicht.
- Motieven: De motieven van de criminelen en de impact op slachtoffers en samenleving staan centraal.
True crime kan gericht zijn op het informeren van het publiek en het ontrafelen van onopgeloste zaken, maar ze kunnen ook controversieel zijn. Denk maar aan het risico op sensationalisme, het mogelijk oneervol bejegenen van slachtoffers, en het verdraaien van feiten om een bepaald narratief te ondersteunen.
We lezen wel eens non-fictie, maar true crime staat niet zo heel vaak op onze planning. Toch wisten de weinige titels die we lazen ons stuk voor stuk wel te bekoren, hieronder lees je waarom.
Vals paradijs - Terri Jentz
Kees las in 2014 dit boek uit 2010 en had er vier sterren voor over.
Dit is het waargebeurde verhaal van een moordaanslag op Terri Jentz en haar vriendin, die een fietstocht door de Verenigde Staten maakten, ’s nachts in hun tent werden overreden door een pickup-truck en met een bijl werden aangevallen. In het boek beschrijft Jentz haar speurtocht naar de dader van deze gruwelijke aanslag. Tijdens haar onderzoek komt ze erachter dat de politie destijds niet al te zorgvuldig te werk is gegaan en spreekt ze mensen die haar van steeds meer informatie voorzien. Zo lukt het haar, in ieder geval voor haar eigen gevoel, om steeds dichter bij de oplossing van de misdaad te komen. Er zijn momenten dat het boek aangrijpend is, maar hartverscheurend zoals het kaft suggereert is het niet. Tijdens het lezen zijn er ook momenten van vraagtekens. En dan vooral over hoe de politie de zaak heeft aangepakt, die verdient bepaald geen schoonheidsprijs. Hoewel Terri Jentz in het boek regelmatig in herhaling valt (misschien is dat toch nog haar emotie, ondanks dat ze de aanslag inmiddels wel verwerkt heeft), is het zeker de moeite waard om te lezen.
Stieg Larssons erfenis - Jan Stocklassa
Greet las het boek eind 2018, en als kennismaking met het genre kon het tellen: vijf sterren!
Al meteen na de eerste bladzijdes wilde ik dit boek de maximale score geven. Dat gevoel is niet meer veranderd, ik vond dit boek geweldig! Mijn allereerste true crime is een schot in de roos, daar zit mijn bovengemiddelde interesse voor Zweden vast voor iets tussen. Hoewel, hoe kun je dit boek niet interessant vinden? Je steekt iets op over de Zweedse politiek en begint te begrijpen waarom het onderzoek naar de moord op Olof Palme het grootste ter wereld is. Het boek is schitterend opgebouwd, in het begin bekijk je dingen door de ogen van Larsson, in de tweede helft van het boek is vooral Stocklassa aan het woord, naar het einde toe heb je het gevoel een heuse thriller te lezen. Dat alles in een zeer verzorgde taal en een vlotte schrijfstijl, Stocklassa is een geboren verteller. Las je nooit eerder een true crime en wil je het een keer proberen? Lees dan dit boek, je krijgt er geen spijt van.
Ik zal verdwijnen in het donker - Michelle McNamara
Kitty las eveneens in 2018 een true crime, een knap maar pittig leesclubboek dat vier sterren kreeg.
Razendknap geschreven documentaire van de laptopdetective Michelle McNamara. De auteur neemt je gedetailleerd mee in haar obsessieve zoektocht naar de Golden State Killer, een man die van 1974 tot 1986 een spoor van slachtoffers achter zich liet door te verkrachten en moorden. Haar zoektocht leest als een spannende thriller, maar dan zonder de ontknoping wie de moordenaar is. Haar obsessie is enorm, en daarom des te schrijnender dat na haar overlijden, op veel te jonge leeftijd, de GSK gearresteerd is. Het boek heeft ze zelf niet afgerond. Dat is gedaan door schrijver Billy Jensen en researcher Paul Haynes. Het boek ziet er aantrekkelijk uit, met foto's en krantenartikelen. Ondanks dat het een knap geschreven boek is, vond ik het moeilijk om te lezen. Zo veel feiten en sprongen in de tijd. Het is pittig om je hoofd erbij te houden. Toch bleef ik lezen, want je bent toch steeds benieuwd hoe het verder gaat. Echt een boek voor doorzetters en feitenverslinders die de tijd hebben om door te lezen tot het boek uit is.
De hel van Bangkok - Johan Van Laarhoven, Robbert Blokland, Tijn Elferink
Kees las heel recent nog een true crime en gaf het boek uit 2025 vier sterren.
Het verhaal dat Van Laarhoven te vertellen heeft, wordt op een heldere, invoelende, begrijpelijke en respectvolle en soms aangrijpende wijze verwoord. Omdat in dit boek de feiten vooropstaan en tevens aangetoond wordt dat er grove fouten zijn gemaakt, vind ik dat het relaas niet alleen maar een klaagzang is van iemand die onterecht vast heeft gezeten. Het toont ook aan dat sommigen het slecht voorhadden met de Brabander en ik had de indruk dat hij geslachtofferd moest worden. Terecht of onterecht maakte die lieden blijkbaar niet uit. Uit de beschrijvingen over de Thaise gevangenis weet je in ieder geval dat je daar nooit in terecht wilt komen. Wat een ellende moet dat zijn, ik zag de inhumane beelden zo voor me. Ik denk al met al dat dit boek zowel een eyeopener als een waarschuwing is.
Een greep uit de dit jaar verschenen of nog verwachte titels
Bij het samenstellen van onderstaande lijst viel ons op hoe ontzettend veel true crime er verschijnt, je hebt het genre echt in alle vormen en maten. We beperken ons hier tot vijfentwintig boeken, maar hadden net zo makkelijk het dubbele aantal kunnen plaatsen.
- Spionnenfamilie - Christine Kuehn (nov)
- Seriemoordenaars - Jef Vermassen (nov)
- Op een dag is het te laat - Marc Klifman (sept)
- De ontvoering van Ludwig - Kim Palmaccio (sept)
- Met hangen en wurgen - A.J. van Loon (sept)
- De man die uit de lucht viel - Jan Stocklassa (sept)
- Moorden om woorden - Gust Verwerft (sept)
- CSI - Barend Cochez (sept)
- De ontvoering van Ludwig - Kim Palmaccio (sept)
- Niets gaat voorbij - Sofie Delporte (aug)
- Homo criminalis - Mark Galeotti (juli)
- Zij is van mij - Saskia Belleman (juni)
- Engelen des doods - Hendrik Winters (juni)
- De kunstdief - Michael Finkel (juni)
- De zwembadmoord - Joris Peters (juni)
- Terreur, afpersing en het ontstaan van de Amerikaanse maffia - Mike Dash (juni)
- Verleid door een psychopaat - Carolyn Woods (mei)
- Bloedrood - Paul Ponsaers (april)
- De engeltjes waren op - Bauke Terpstra (maart)
- Spoorloos - Kurt Wertelaers (maart)
- De Damiaanhoeve - Chris De Stoop (maart)
- De brand - Dominique Biertens & Ton Theunis (feb)
- De doden spreken - Philippe Boxho (feb)
- In bed met een seriemoordenaar - Loes Leeman (feb)
- Het Lam Gods en de Rechtvaardige Rechters - Kurt Impens (feb)
Vooruitblik naar volgende week – In koelen bloede - Input gevraagd!
In januari lanceerden we in ons Thriller Café een challenge met twintig thrillerklassiekers (aanmeldcode: MLJHY). Alsof het zo moest zijn (en we toen al wisten dat deze blog eraan zat te komen) staat er een true crime in die lijst, namelijk In koelen bloede van Truman Capote. En dus besloten we om dat boek in de loop van het jaar te lezen en er verslag over uit te brengen. Het artikel komt er over precies een week aan, maar zeg nu zelf, feedback van slechts drie personen is best weinig, en dus vragen we om versterking. Een aantal van onze volgers las het boek net als wij in het kader van de genoemde challenge; we zouden het daarom bijzonder op prijs stellen als we ook jullie leeservaringen in het artikel konden verwerken. Het boek zit wellicht niet meer fris in het hoofd, dus ook een heel korte feedback (desnoods alleen sterren) is welkom (en wie wel in de pen wil kruipen, houdt het best bij maximaal 175 woorden). Wie het boek al in een verder verleden las, kan natuurlijk ook iets insturen.
Graag via privébericht op het forum aan Greet of naar ons gekende e-mailadres WeLoveCrime@hotmail.com. Het zou fijn zijn als we jullie bijdragen ten laatste op donderdag 16 oktober om 20h00 ontvangen (het artikel wordt de volgende ochtend geplaatst). Bedankt alvast!
Rest ons nu alleen nog deze vraag: Lezen jullie wel eens true crime? Waarom wel/niet?
Naar de inhoudsopgave van het Thriller Café