Het was ochtend, grauw en grijs, zowel in de keuken als daarbuiten. Door het beslagen raam zag Ellen hoe nu ook de laatste boom voorgoed was kaalgeplukt door de storm van vannacht. Met een ruk trok ze het gordijn weer dicht. Geen pottenkijkers, besloot ze zoals elke ochtend. Niemand mocht weten wat er zich hier binnen afspeelde.
Ze had pas net de waterkoker aangezet toen de deurbel ging. Dat was al meer dan een jaar niet meer gebeurd. Wat is dit nu weer, dacht ze, hier heb ik zo geen zin in. Langzaam draaide Ellen zich om en slenterde naar de voordeur. De wereld viel even stil toen haar oog viel op de vage, gezichtsloze vorm aan de andere kant van het melkglas. Het uniform was onmiskenbaar herkenbaar.
Ellen kreeg een acute paniekaanval; ze vluchtte naar haar slaapkamer.
'Mevrouw Sanders,' klonk het bars vanaf beneden, 'we weten dat u thuis bent!'
Stil blijven en nergens op reageren, dat werkte de vorige keer ook. Ellen Sanders struikelde het bed in en trok de dekens over haar oren. Toch kon ze zich niet afsluiten voor een dwingend geklop op de deur. Zonder op antwoord te wachten vloog de deur open en verschenen er twee, totaal verschillende personen in haar deuropening. De ene, een muisachtig mannetje, stond haar met een valse grijns aan te staren, terwijl de andere, een kolossale vrouw met een nogal boze blik in haar ogen, een voorwerp in haar hand had waarvan Ellen niet kon zien wat dat was.
'Jullie zijn helemaal niet welkom hier; oprotten, nu!' Maar ze wist dat dit aan dovemansoren was gezgd. Voor ze het wist drongen de twee personen de hal binnen.
'Surprise, lieve Ellen!' klonk een herkenbare stem vanaf de benedenverdieping. Het was haar ex en daar was ze in geen geval aangenaam door verrast.
"Denk maar niet dat je nu zoete broodjes kunt komen bakken na vorige zomer!" kwam het van boven terug. 'En waarom heb je Theo en Thea van de fanfare meegenomen?'
'Moet je dat nog vragen,' hoorde ze haar ex van beneden roepen, 'want van jou moest ik altijd een toontje lager zingen, dus nu is het tijd dat de rollen omgedraaid worden.'