- Zou jij een volgend boek van Christine Visser gaan lezen? Waarom wel, waarom niet, waarom twijfel je?
Of ik een volgend boek van een schrijver ga lezen heeft meer te maken met een schrijfstijl die ik prettig vind en een manier waarop onderwerpen aan de orde komen, en niet rond een thema van een boek. Een schrijver blijft soms wel eens 'hangen' in een thema, maar vaak ook niet, dus daar laat ik het veel minder van afhangen. In dit geval is het positief: Visser schrijft vrij direct en heel helder en dat trekt mij enorm aan. Ze benadert het onderwerp vastberaden, weinig omfloerst en schrijft zeker niet melodramatisch. Ik mag haar toon wel, en zou gerust nog een boek van haar lezen.
- Zou jij een ander boek met een vergelijkbaar onderwerp willen lezen? Waarom wel, waarom niet?
Eigenlijk ligt mijn antwoord in het verlengde van het vorige: ja, als het op deze manier verteld wordt. Een memoir over een mislukte relatie heeft het in zich om een huilverhaal te worden, maar als het een schrijver lukt een verhaal te schrijven met de nodige zelfreflectie en niet al te veel drama, vind ik het prima lezen.
- De auteur heeft een aantal boeken genoemd in haar memoir. Ben jij nieuwsgierig naar die boeken?
Ik heb het boek van Renate Rubinstein op mijn lijstje gezet. Heb ik andere boeken gemist? Ik hoop dat in de antwoorden hieronder te vinden en dan bepaal ik of ik die ook op mijn lijstje ga zetten :-)
- Zijn er mensen aan wie je dit boek zou adviseren om te lezen?
Dat vind ik een lastige vraag. Ik denk dat er genoeg over dit boek verteld is in dit forum, maar ook daarbuiten om een beeld te krijgen waar het over gaat. Het leest prima weg, dus het boek ligt open voor iedereen die wil. Wat het met jezelf doet, omdat je jezelf herkent in een situatie (of juist helemaal niet), kan ik niet bepalen voor een ander.
