Oh, wat baalde ik halverwege het jaar van de veranderingen op Hebban. Kwam er “plots” zo’n onoverzichtelijk forum waar alle antwoorden door elkaar leken te staan en waarop ik na twee minuten al compleet verdwaald was. Daar ging ik echt niet aan mee doen. Veel te hectisch en druk voor mijn toch al volle hoofd. Bovendien kostte het toch alleen maar tijd die ik ook voor andere dingen kon gebruiken, was ik toch al wat aan het minderen op Hebban en kon ik dan net zo goed cold turkey…
Ja, ik ben heel goed in drastisch knopen doorhakken als me iets niet bevalt. Een behoorlijk kinderachtige eigenschap, wellicht, maar als ik ergens even goed genoeg van heb dan maak ik er graag direct maar korte metten mee. Deed ik dat niet al eens eerder? Ja, inderdaad. Ooit dacht ik helemaal zonder Hebban te kunnen en verwijderde mijn account. Het was immers maar internet, contact met mensen die ik nog nooit had gezien, en het echte leven was uiteindelijk toch belangrijker?
Ik zou daarvan geleerd kunnen hebben dat ik meer hebbanista ben dan ik zelf misschien wil toegeven. Maar blijkbaar ben ik in sommige opzichten wat hardleers. Ik kon best alleen toe met de site, dacht ik. Daar kon ik immers gewoon inspiratie opdoen en mijn leesvorderingen bijhouden. En dat was toch meer dan genoeg?
Niet dus. Hoewel alle mensen hier slechts plaatjes lijken, zijn het natuurlijk wel degelijk echte personen. Mensen met wie je kunt lachen, (lees)ervaringen kunt uitwisselen, die je kunt aanmoedigen bij hun wilde leesplannen… Kortom, ik heb jullie veel te weinig waardering gegeven door niet mee te verhuizen naar het forum. Ik zal het maar gewoon eerlijk toegeven, ik heb de gesprekken met jullie gemist.
De afgelopen maand heb ik voorzichtig mijn meer weloverwogen stappen op het forum gezet en vond weer de enthousiaste groep met LUEK-lezers, ontdekte dat de officieuze HRC checklist nog trouw doorging op het forum en zag dat alle fijne, bekende gezichten hier nog gewoon waren.
En besloot dat ik hier toch mijn plekje ging zoeken, want tussen deze lezers voel ik mij nu eenmaal thuis.