Ik ben 42. Technisch van beroep, maar van binnen een lezer, luisteraar, dromer.
Ik lees intens. Geen oppervlakkige thrillers, maar boeken die krassen maken.
Ik luister naar fluistermuziek. Geen hits, maar klanken die zuchten.
In het dagelijks leven ben ik meestal ‘te veel’: te stil, te diep, te gevoelig.
En ik vraag me af: zijn er hier mensen zoals ik?
Die hun boeken voelen…
Die liever zwijgen dan smalltalken…
Die de nacht niet vrezen, maar erin thuiskomen.
Als je dit leest en denkt: ja, ik ook — fluister dan terug.
Misschien zijn we al vlak langs elkaar gelopen, in stilte.