De jurk van Texel | Vraag 3: Mantelzorg?

Maartje

Al snel wordt duidelijk dat er iets niet in orde is met de vader van Emilie. De moeder van Emilie vindt dat Emilie ook verantwoordelijk is voor de verzorging van haar vader, dit zorgt ervoor dat Emilie zich regelmatig schuldig voelt.
3a. Hoe kijk jij aan tegen de mantelzorgvraag? Ben je als kind verantwoordelijk voor je ouder(s)? En tot hoever?
3b. Kun je de keuze van Emilie begrijpen? Waarom wel/ niet?

Greet

Maartje Maartje, heb je vraag 4 al gepost? I

Maryam

Maartje

a: Mantelzorg moet voor mij vooral vrijwillig en vrijblijvend zijn en niet afdwingbaar zijn, ook niet door je ouders. Het gezegde: mijn ouders hebben voor mij gezorgd en nu moet ik voor mijn ouders zorgen, geeft mij een vervelend gevoel. Ouders hebben voor kinderen gekozen en daar hoort een zorgplicht bij, andersom is dat niet. Ik ben al wat ouder maar wil absurd niet dat mijn kinderen zich verplicht zullen voelen om voor mij of mijn man te zorgen.

b: ik snap Emilie daarom ook wel, ze bezoekt haar vader in het ziekenhuis maar geeft niet alles op. Haar vader en haar moeder zijn er mee mee geholpen om de zorg uit handen te geven. Mantelzorg is niet alleen zorgen maar ook ervoor zorgen dat iemand op de juiste plek woont,

Saskia

Toevallig zie ik het van dichtbij de schoonvader van mijn zus is dement momenteel gelukkig in een instelling. Voordat hij werd opgenomen was de zorg groot en kon haar schoonmoeder het echt niet alleen oplossen. Het voelt voor mij wel heel normaal de zorg mee te helpen. Met goede overleg en ruimte voor werk en vakanties. Al is het met alle administratie als je niet in de buurt kan zijn. Maar het belangrijkste is toch de dokters en extra hulp ook als zoon of dochter kan je niet veel. Zeker als ze zo Eigenwijs zijn als in het boek.

Of ik de beslissing in het boek kan begrijpen. Ja heel goed dit is prachtig voor het verhaal om goed duidelijk te krijgen wat er allemaal mis gaat als je er niet boven op zit. Maar ik hoop het niet mee te maken met mijn eigen ouders en schoonouders. Maar zal zeker dichtbij willen zijn en door de zussen weet ik zeker dat we samen het goed willen oplossen. Ook weet ik dat voor sommige alles wijkt voor carrière. Gelukkig hebben wij dat allemaal niet. Die tijd is geweest.

Alix

Saskia Zeker als ze zo Eigenwijs zijn als in het boek.

Ja, dat is ook een belangrijke aspect van mantelzorg. Wordt de hulp die je als kind kan bieden wel geaccepteerd? En gewaardeerd voor wat het is? Mantelzorg verloopt lang niet altijd soepel en makkelijk. Het is ook niet de bedoeling dan degene die mantelzorg biedt uiteindelijk zelf ziek wordt.

Marie-José Jansen

Saskia begrijpelijk. Carrière is mooi maar tijd met familie ook. Die kans krijg je niet meer als iemand er niet meer is en dan hebben carrièretijgers wel vaak spijt. Je ziet toch veel mensen alle balletjes hoog proberen te houden maar dat houdt op den duur ook niet iedereen vol.

Barisca

3a Dat is een lastige. Ik voel me verantwoordelijk voor mijn ouders. Ik woon verder weg en heb gezegd dat, als het minder met hem zou gaan en zorg nodig hebben ze in de buurt kunnen komen wonen. Dan bedoel ik als ze echt zorg nodig hebben. Dat willen ze nog niet en is nog niet aan de orde, gelukkig. Maar intensieve zorg is niet goed om alleen te dragen. Het is ook goed om iets uit handen te geven.

3b vanuit deze tijd begrijp ik Emily’s keuze. Maar de tijd van Emily was een andere tijd, dit merk je ook aan het schuldgevoel van Emily. Dat werd aangewakkerd door haar moeder. Maar ik denk ook dat in die tijd door de samenleving druk werd uitgeoefend over dit soort zaken. Een tijdgenoot van Emily had misschien hele andere gedachten erover met ervaringen en de visie van die tijd.

Alix

Barisca Maar ik denk ook dat in die tijd door de samenleving druk werd uitgeoefend over dit soort zaken.

Mee eens. Eigenlijk kan ik best pissig daarover worden, want in mij ogen werd en wordt mantelzorg verwacht voornamelijk uit financiële kwesties. Zorg kost geld, bezuinigen op zorg betekent gevolgen op gezondheid en welzijn. Het is een keuze die we als samenleving moeten maken. Is welvaart vooral in geld uit te drukken of gaat het eigenlijk om minder materiële kwesties, zoals gezondheid en welzijn bijvoorbeeld?

Lisan

Barisca Maar intensieve zorg is niet goed om alleen te dragen. Het is ook goed om iets uit handen te geven.

Hier ben ik het mee eens. Er zit een grens aan zorg die je als mantelzorger kan leveren.

Helma Koot

Barisca De tijdlijn van Emilie speelt zich af in het heden, dus ik snap niet precies wat je bedoelt dat de tijd van Emilie een andere tijd was.
Dat haar moeder haar schuldgevoel aanwakkert kan ik aan de ene kant wel begrijpen. Haar moeder heeft het zwaar, kan eigenlijk niet tegen haar overheersende man op waarvan de dementie die karaktertrek die hij altijd al had nog versterkt heeft. Dat ze daarbij hulp van haar dochter claimt is misschien een menselijke reactie. Ik denk ook dat je als partner eigenlijk niet wil zien dat iemand geestelijk zo achteruit gaat maar tegelijkertijd nog heldere momenten heeft.

Greet

3a. Hoe kijk jij aan tegen de mantelzorgvraag? Ben je als kind verantwoordelijk voor je ouder(s)? En tot hoever?

Lastige vraag. Mijn ouders zijn vrij jong overleden, ik heb nooit voor ze hoeven zorgen, daar was ik te jong voor. Wel voel ik mij verantwoordelijk voor mijn alleenstaande zus: als haar iets overkomt sta ik klaar om haar te helpen. Maar hoever ik zou gaan weet ik niet, ik zou ook de thuiszorg inschakelen. Zelf zou ik niet afhankelijk willen zijn/worden van mijn kinderen.

3b. Kun je de keuze van Emilie begrijpen? Waarom wel/ niet?

Ik kan de keuze van Emilie zeer goed begrijpen, ze heeft haar eigen leven. Ze helpt waar ze kan, maar haar moeder kan niet van haar vragen om iedere dag of een paar dagen per week standby te staan. Er zijn ook andere mogelijkheden om hulp te vragen, volgens mij zijn er in dit gezin voldoende financiële middelen om dat te organiseren. Maar ik begrijp ook dat Emilie zich af en toe schuldig voelt, dat zou ik ook hebben.

Alix

Greet Maar ik begrijp ook dat Emilie zich af en toe schuldig voelt, dat zou ik ook hebben.

Ja, absoluut. Het blijft hoe dan ook iets die je diep raakt.

Marie-José Jansen

Greet Helemaal met je eens. Thuiszorg is prima om te helpen zodat niet alles op een iemand terecht komt. Je voelt je zeker snel schuldig als je het gevoel krijgt dat je meer had moeten doen.

Silvia

3a. Hoe kijk jij aan tegen de mantelzorgvraag? Ben je als kind verantwoordelijk voor je ouder(s)? En tot hoever?

Ja ik denk van wel. Althans zou ik dat heel vanzelfsprekend vinden. Je ouders hebben je op de wereld gezet en altijd voor je gezorgd. Als de rollen dan ineens omgedraaid worden vind ik niet dat je je eraan kunt onttrekken. Komen je ouders bv in een zorginstelling dan nog vind ik dat je regelmatig je gezicht moet laten zien. Er zijn tegenwoordig casemanagers die je hierin kunnen ondersteunen.

3b. Kun je de keuze van Emilie begrijpen? Waarom wel/ niet?

Ja, haar vader heeft nog zijn vrouw, dus staat hij niet helemaal alleen. Wel vind ik het goed dat ze haar moeder ondersteunt met het vinden van een plekje voor vader. En ook dan vind ik het normaal dat ze regelmatig bij haar ouders op bezoek gaat, hoeft niet elke dag natuurlijk, zowel bij haar moeder als haar vader. Een belletje doet ook al wonderen.

Alix

Silvia Een belletje doet ook al wonderen.

Dat is heel waar. Laten zien dat iemand erbij hoort. Dat vergeten we vaak, ben ik bang. We willen alles perfect doen, en als dat niet lukt, dan verstoppen we het probleem onder allerlei excuses, en doen we dan niets. Terwijl een kleine gebaar ook enorm iemand kan opbeuren. En tegenwoordig zijn er zoveel mogelijkheden. Videobellen, WhatsApp berichtjes… het kan helemaal helpen om balans te vinden tussen geven en nemen.

Alix

a. Een gevoelige vraag. Ben je als kind verantwoordelijk voor je ouders? Je hebt een verantwoordelijkheid, jegens je ouders, maar ook jegens jezelf en anderen familieleden. Misschien heb je een partner, kinderen? En dan ook nog de andere aspecten van je leven. Stel je ondernemer bent en mensen van een baan en inkomsten voorziet. Moet je die mensen in de steek laten om voor je ouders te gaan zorgen? Ik zou zeggen dat je verantwoordelijk voor je ouders bent binnen wat mogelijk voor je is, of het nu praktisch, financieel, emotioneel of van welke aard dan ook.

b. Ik kan Emilie haar keuze begrijpen. In het geval van haar vader is er sprake van gevorderde dementie, een ziekte die om specifieke zorg vraagt en slopend voor de omgeving kan zijn. Ik heb op een psychogeriatrische afdeling gewerkt en mensen die geconfronteerd worden met dementie vragen vaak heel veel andacht en zorg. Of iemand die in de hoogtij van zijn leven zich bevindt alles moet opofferen, omdat een van zijn ouder ziek is, blijft een persoonlijke vraag. Maar ik begrijp dat iemand een andere keuze maakt en ik vind het niet egoïstisch. Soms ben je niet degene die het meest optimaal voor iemand kan zorgen, en dan moet je het beter niet doen. Er zijn veel manieren om liefde te tonen.

Saskia

Alix dat heeft u mooi verwoord.

Marie-José Jansen

Alix helemaal mee eens!

Tineke Fraij

Alix Ik zou zeggen dat je verantwoordelijk voor je ouders bent binnen wat mogelijk voor je is, of het nu praktisch, financieel, emotioneel of van welke aard dan ook.

Helemaal mee eens. Er zijn grenzen aan verantwoordelijkheid.

Carlap

Alix

Je merkt dat familie overbelast is als mensen met dementie bij ons komen wonen, ze hebben het zolang mogelijk thuis geprobeerd. Maar op een gegeven moment gaat het echt niet meer. Maar dat stukje zorg loslaten is erg moeilijk.

Wel een mooie zin die je gebruikt. "Er zijn veel manieren om liefde te tonen".

Saskia

Alix maar dat is wel een lastig evenwicht.

Maartje

Alix ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat mantelzorg vooral een financiele kwestie is. De overheid biedt onvoldoende mogelijkheden en verwacht dat mensen dit zelf opvangen, terwijl ze ook verwacht dat iedereen full time werkt. Natuurlijk voel je je verantwoordelijk voor je familie, maar je zou die verantwoordelijkheid niet alleen moeten dragen en ook niet meer dan jezelf aankunt.

Barisca

Alix je slaat de spijker op z’n kop. Uiteindelijk draait alles om geld. Hoewel niemand erbij stil staat hoeveel mantelzorg kost als je kijkt wie er aan onderdoor gaan. Als het dan toch financieel bekeken moet worden: verzuim en zorgkosten voor de mantelzorger die het niet meer bol kunnen werken.

Alix

Saskia Dank u wel Saskia 😊

Alix

Saskia Zeker! Mantelzorg is veel complexer dan lief zijn voor je ouders, partner…

Silke van Deelen

3a. Ik vind het ergens niet meer dan normaal dat je als kind voor je ouder(s) zorgt - zij hebben tenslotte ook altijd voor jou gezorgd - maar ik kan me ook voorstellen dat er situaties zijn waarin dat niet gebeurt. Als de ouder-kind relatie om de een of andere reden niet goed is of als de zorg voor de ouder teveel eist van het kind. Soms is het ook gewoon niet haalbaar om als manterzorger te fungeren als kinderen bijvoorbeeld vanwege werk of de eigen thuissituatie minder tijd hebben. Ik woon vlak bij mijn (schoon)ouders dus zou makkelijk bij kunnen springen, maar mijn (schoon)zus woont een stuk verder weg. In dat geval moeten er ook goede afspraken gemaakt worden zodat niet alles neerkomt op degenen die toevallig het dichtste bij woont.

3b. Je wordt niet echt meegenomen in de keuze van Emilie, het staat voor haar en daarom ook voor de lezer al vast dat ze naar Texel gaat. Ik begrijp haar keuze wel om meerdere redenen. Deze eenmalige kans qua carrière die ze niet kan laten liggen. Maar ook het feit dat ze al vaker bij haar moeder aangegeven heeft dat haar vader eigenlijk niet meer thuis kan wonen. Soms is het ook voor alle betrokkenen, ook de zieke zelf, beter als de zorg uit handen gegeven wordt. Dat geeft veel meer rust dan wanneer kinderen het er naast hun drukke bezigheden nog bij moeten doen en het meer een verplichting wordt dan dat het uit liefde gedaan wordt.

Alix

Silke van Deelen Als de ouder-kind relatie om de een of andere reden niet goed

Dat klopt. Als er niet goed voor je gezorgd is, lijkt het me moeilijk om je verantwoordelijk te voelen voor het zorgen voor je ouders.

Alix

Silke van Deelen het meer een verplichting wordt dan dat het uit liefde gedaan wordt

Mee eens!

Silvia

Silke van Deelen inderdaad, bij mijn schoonouders kwam het ook veel op ons neer omdat wij in hetzelfde dorp woonden. Schoonzus woonde op een uur rijden, en onttrok zich regelmatig aan de zorg. En daar krijg je dan ook nogeens de frustratie van en scheve gezichten.

Greet

Silke van Deelen He3lemaal mee eens!

Silvia

Alix inderdaad. Het ligt er ook heel erg veel aan hoe de relatie was en is. Dat ben ik met je eens.

Lisan

3a. Hoe kijk jij aan tegen de mantelzorgvraag? Ben je als kind verantwoordelijk voor je ouder(s)? En tot hoever?
Ik vind het een lastig iets. Ik vind wel dat je er voor je ouders moet zijn als zij minder goed voor zichzelf zorgen. Tegelijkertijd vind ik dat onze maatschappij er onvoldoende op is ingericht. Zelf werk ik full time en er zijn geen fatsoenlijke regelingen voor mantelzorgers in ons bedrijf. Vitaliteitsuren mag je daar bv niet voor gebruiken. Ik zie veel mensen minder werken omdat ze een zware mantelzorg rol hebben. Ze gaan er soms zelf aan onder door. Ik denk dat de rol die je vervult sterk afhangt ook van de ruimte die je er voor hebt in relatie tot andere harde verplichtingen. Ik vind dat er voor zware mantelzorg, zoals de situatie van Emilies vader, er wel professionele hulp moet zijn. Dat kun je niet overlaten aan familie.
3b. Kun je de keuze van Emilie begrijpen? Waarom wel/ niet?
Ja, ik begrijp haar wel. Ook de keuze om een professionele plek te zoeken voor haar vader. Het is te zwaar om hem thuis te laten wonen met het risico op ongelukken.

Marie-José Jansen

Lisan helemaal waar

Alix

Lisan Zelf werk ik full time en er zijn geen fatsoenlijke regelingen voor mantelzorgers in ons bedrijf. Vitaliteitsuren mag je daar bv niet voor gebruiken. Ik zie veel mensen minder werken omdat ze een zware mantelzorg rol hebben. Ze gaan er soms zelf aan onder door. Ik denk dat de rol die je vervult sterk afhangt ook van de ruimte die je er voor hebt in relatie tot andere harde verplichtingen.

Je geeft een goede voorbeeld van hoe ingewikkeld mantelzorg kan worden. In mijn ogen zou er meer mogelijkheden bestaan voor mensen die bereid zijn om zware mantelzorg te bieden, want de samenleving heeft er ook baat aan, ook financieel. Het is niet eerlijk dat iemand veel gaat opofferen zonder dat het gefaciliteerd wordt, laat maar staan als je vervolgens over de ene of andere waanbeleid op dit gebied in de media gaat lezen/horen.

Silvia

Lisan intensieve zorg kan je niet alleen. Je hebt altijd hulptroepen nodig om het vol te houden.

Carlap

Lisan

Dat klopt,

Je ziet veel overbelaste mantelzorgers. Als ze ontzorgt worden kunnen ze ook weer een goede relatie met betrokkene opbouwen/onderhouden

Marie-José Jansen

Silvia ja dat snap ik heel goed. Het is natuurlijk superhandig als er iemand dichtbij woont en natuurlijk is het moeilijk als iemand een uur moet rijden, maar je kunt dan ook niet alles afschuiven op degenen in de buurt want ook zij hebben een eigen leven.

Volgende pagina »