Van scalpel naar pen 
De operatiezaal en de schrijftafel lijken twee totaal verschillende werelden. Toch hebben ze meer gemeen dan je denkt. Jarenlang al werk ik als chirurg, later ook als docent. Altijd draait het om concentratie, details, mensen en hun verhalen.
Schrijven deed ik tussendoor al langer, maar pas de laatste jaren groeide er een verhaal dat groter werd dan ikzelf. En nu is het zover: mijn debuutthriller verschijnt dit najaar bij uitgeverij Kabook. Terwijl ik deze blog schrijf, rond ik net het redactieproces af - de laatste puntjes worden op de i gezet. Spannend én een beetje beangstigend.
⸻
Terug naar de jaren tachtig
Mijn boek neemt je mee naar een afgelegen dorp in de jaren tachtig. Daar heb ik bewust voor gekozen. Misschien herken je het: cassettebandjes die eindeloos werden teruggespoeld, kermissen waar het hele dorp samenkwam, geheimen die langer konden blijven bestaan omdat er nog geen smartphones waren. Tegen die nostalgische achtergrond vertel ik een donker verhaal over liefde, misverstanden en zwijgen.
Wat kun je hier verwachten?
In de komende weken neem ik jullie op Hebban graag mee:
• waarom de jaren tachtig zo’n fascinerend decor zijn,
• hoe het voelt om als chirurg plots thrillerauteur te worden,
• en hoe spannend het is om af te tellen naar een eerste boekpresentatie.
⸻
Dank dat je mijn eerste blog leest. Voor mij is dit het begin van een heel nieuw hoofdstuk.
Tot snel,
Lisa Ozemoya
