Antwoord op vraag 2
2a Ik vind het een titel die de kern van de diepgang in het boek wel raakt. In de eerste brief wordt gezegd ‘soms, op schoot, drukte ik mijn hand tegen je borst om je middelpunt te voelen, je binnenste wezen, als de kern van een boom die hem overeind houdt.’ Toen ik dit in het begin las, kon ik er nog niet zoveel mee. Na het lezen, ook over de complexe relaties tussen moeders en dochters, viel het beter op zijn plek. De dochters weten hun harthout steeds weer te vinden, ondanks en eigenlijk dankzij hun moeders. Maar voor het hele verhaal had ik een andere titel denk ik wel passender gevonden, iets wat meer hint naar de spanning, het verloren zijn, gezocht worden, de uitputting.
2b Ik moet eerlijk zeggen dat ik op basis van de titel moeilijk kon inschatten wat ik kon verwachten. Iets met natuur, iets stevigs. Die verwachting is wel ingelost.
