Ontevreden van Beatriz Serrano | Eindverslag
In de maand waarin voor veel mensen de vakantie begint en ze even afstand kunnen nemen van hun werk wordt door de Hebban Crew Ontevreden van Beatriz Serrano als Boek van de Maand gekozen. Een boek over het hedendaagse kantoorleven van de 32-jarige Marisa, ‘head creative strategy’ op een reclamebureau. Ze haat haar werk en haar collega’s. Ze komt de dag door met behulp van Lorazepam en is een ster in het delegeren van haar werk. ’s Avonds zorgt Youtube en alcohol haar dit alles te overleven. Er zijn echter genoeg enthousiastelingen te vinden om dit boek samen te gaan lezen en zo starten we deze leesclub met twaalf deelnemers.
De cover en de titel
Iedereen is het er wel over eens dat de cover van het boek door de felle kleuren de meeste van ons wel zou opvallen in de boekwinkel. Het is de afbeelding waar meer discussie over ontstaat zeker in combinatie met de titel van het boek. Termen als moedeloosheid, vermoeidheid en uitgeblust worden als passender gezien dan ontevreden
Het hoofdpersonage
Marisa, 32 jaar werkt al 8 jaar in de reclamewereld en is daar op geklommen naar een middenkaderfunctie. Ze heeft kunstgeschiedenis gestudeerd. Het Prado en de Carrefour Market Quevedo zijn haar lievelingsplekken. "de een voedt mijn lichaam, de ander mijn ziel." Maar wie is Marisa nu echt? Marisa is voor iedereen weer anders en toch ook wel een beetje hetzelfde. Ze is eenzaam, ze speelt verschillende rollen, ze is angstig en een product van deze tijd. Ze is iemand met weinig initiatief en wordt ook wel irritant of niet sympathiek gevonden. En toch is er ook wel veel herkenbaar en soms een gevoel van medelijden.
De schrijfstijl
De schrijfstijl wordt als prettig en zeer toegankelijk ervaren. De humor, die op de achterflap hilarisch wordt genoemd, wordt niet door iedereen als zodanig herkend maar eerder als cynisch, ironisch of sarcastisch.
De thema’s
Ontevreden is zeker niet alleen een luchtig boek. Tussen de regels door stipt de schrijver interessante thema’s aan die zeker tot nadenken stemmen. Thema’s als maatschappelijke leegte, maatschappijkritiek, zinloosheid, uitzichtloosheid, moedeloosheid en eenzaamheid zijn er een paar die in de discussie genoemd worden.
Het slot
Tja, en dan het slot van het boek, die komt voor velen toch wel abrupt en als een verrassing. De meningen of het einde passend is bij het verhaal zijn nogal verdeeld. Ook of het een positief of negatief einde is. Eigenlijk is het wel mooi zoals één van de deelnemers het heeft verwoord: ‘Het is een happy end met een bittere bijsmaak.’
Het eindoordeel
MaesInge: ‘’Het verhaal komt enerzijds lichtvoetig over maar anderzijds kan het bij momenten ongemakkelijk en triest aanvoelen omwille van de grote herkenbaarheid en door het onvermogen van het hoofdpersonage om veranderingen teweeg te brengen.”
Lisan: “Ontevreden is confronterend en op sommige punten zeer herkenbaar. De scherpzinnigheid van Serrano zet je aan het denken; Hoeveel Marisa’s zijn er in mijn omgeving zonder dat ik het door heb?”
IngridBs: “Beatriz Serrano beschrijft rake observaties met humor en vooral cynisme. Het taalgebruik is direct, we zijn deelgenoot van de gedachten van Marisa.”
Martin Pruimers: “Dit boek is een intrinsieke en humoristische waarschuwing voor mensen die zichzelf te serieus nemen.”
Elise Steens: “Een kantoorsatire over Marisa, die ondanks dat ze een vaste baan en een leuke woning heeft toch zoekende is naar levensvreugde. Een boek met droge humor en absurde, maar toch ook voor velen herkenbare, kantoorsituaties en het dertigersdilemma.”
Magalie: “Herkenbare kantoorsituaties.”
Karenleestgraag: "Een boek waarbij je je eerst afvraagt of er niet meer uit kon worden gehaald, maar bij nader inzien misschien precies goed is zoals het is."
Suusjeleestgraag: "Zeker lezen als je houdt van ironie, zwarte humor en maatschappijkritische boeken, maar verwacht geen werk dat je wereld zal veranderen. Wel een boek dat lekker wegleest, vol scherpe observaties, grappige situaties en tja… dat is het dan."
Henny: “Onvermogen om verandering te realiseren en daardoor doelloos rond blijven dwalen in je onbevredigende leven.”
Evelien: “Het boek was nu een aangename leeservaring die je ook meer laat nadenken over je collega’s en de mensen om je heen.”
We sluiten de leesclub van met een gemiddelde van 3,5 sterren.