Ik ben gisteren begonnen in Jongen verslindt heelal van Trent Dalton. Ik zag m staan in de bieb en deze kan ik inzetten voor 2 categorieën van de de officieuze HRC (vogel op de kaft, speelt in Australie). Ik heb nu zo’n 40 pagina’s gelezen en ik moest heel erg wennen aan de schrijfstijl. Vooral: wat lees ik nu? Maar uit de Hebban recensies kwam dit vaker naar voren en dat schijnt goed te komen.dus ik zet nog even door.
Afgelopen zaterdag sloeg ik ‘De vrolijke verrader’ dicht. Een nonfictie boek over een Nederlandse KGB spion. Een interessant verhaal, waar ik niets vanaf wist.Het geeft inzicht in machtsstructureren, verschuivende machten, maar ook over de onzuiverheid in de trias politica (de Britse rechter bleek gesoufleerd en deze spion is veel harder bestraft dan anderen). Parallellen met deze tijd. Zorgelijk. Het voorwoord is van de onlangs overleden Derk Sauer. Qua schrijfstijl matig, maar qua historisch inkijkje geslaagd. 3 sterren
