Schaduwweduwe | Vraag 2: Titel en ondertitel

Gigi Leestgraag

De titel van het verhaal zegt al veel, vind ik. Hoewel de ondertitel ook heel passend is, kun je die ook heel anders lezen, waardoor je meer het gevoel van Feelgood zou krijgen. Bij vraag twee gaan we bekijken welke gevoelens de titel en de ondertitel opriepen/oproepen. Hadden we de ondertitel eigenlijk wel gezien?

Vraag 2 | Titel en ondertitel

Kende jij het woord/de term Schaduwweduwe voordat je dit boek onder ogen kreeg?
Wat zou jij allemaal kunnen spuien over de titel en de ondertitel?
Is dit een titel die jou over de streep kan trekken om het boek op te pakken in de boekhandel, of de boekpagina te bestuderen op Hebban?
Wat doet de titel met jou? Vind je hem passend ja of nee?
Is de ondertitel aanvullend? Had je de ondertitel gezien voordat je het boek opensloeg of juist veel later?
Zou je een alternatieve titel kunnen bedenken die voor jou de lading van het verhaal goed dekt?

Swen Zuiderwijk

Gigi Leestgraag

De term Schaduwweduwe kende ik niet en hoorde ik voor het eerst in een interview met Christine Visser over het boek. Ik viel middenin het verhaal, zodat ik niet wist wie er aan het spreken was over welk boek. Ze noemde de term en ik snapte meteen wat ze bedoelde.

Om eerlijk te zijn vind ik de titel prima, maar de ondertitel roept - bij mij althans - niet zo veel op. Het lijkt meer een reclameslogan of een aanbeveling het boek open te slaan. Veel boeken over liefde bevatten een ongewoon liefdesverhaal, anders zouden we snel uitgelezen zijn met zijn allen, en andere genres gaan ontdekken. De ondertitel maakt de titel dus niet sterker, voor mij een voorwaarde bij het gebruik van een ondertitel. Als ik het interview niet gehoord had, denk ik dat ik door het zien van de titel op Hebban bijvoorbeeld, wel zou gaan kijken waar het boek over gaat. De ondertitel is me overigens pas écht als ondertitel opgevallen, door de vraag hier op het forum…

Achteraf bezien, dus na het lezen, vind ik de titel wel enigszins passend, al dacht ik eerst dat het meer zou gaan om Christines verwerking van het verlies. Nu tijdens het lezen blijkt dat haar omgeving haar verdriet erkend, besefte ik dat het misschien wel meer ging over de situatie als Wieger net dood is: hoe haar zoon wordt meegenomen in de rouw om zijn vader, terwijl zij dan aan de buitenkant staat.

Gerdienleest

Gigi Leestgraag

Vraag 2 | Titel en ondertitel

Kende jij het woord/de term Schaduwweduwe voordat je dit boek onder ogen kreeg?

Nee, maar ik begreep wel direct wat het woord betekende. Dus in die zin vind ik het een goed gevonden woord.

Wat zou jij allemaal kunnen spuien over de titel en de ondertitel?

Dat Christine in de schaduw staat van de vrouw van Wieger, Roos. Maar ook in zijn schaduw, omdat ze zich altijd om hem heen 'plooit', Dat ze vindt dat de liefde buiten het huwelijk (zoals hier het geval is) niet de erkenning krijgt die ze graag wil. Dat ze het zelf betitelt als 'een ongewoon liefdesverhaal'.

Is dit een titel die jou over de streep kan trekken om het boek op te pakken in de boekhandel, of de boekpagina te bestuderen op Hebban?

Ja, mede door de titel werd ik benieuwd en wilde ik het boek lezen.

Wat doet de titel met jou? Vind je hem passend ja of nee?

De titel maakte mij nieuwsgierig, de titel is ook wel passend.

Is de ondertitel aanvullend? Had je de ondertitel gezien voordat je het boek opensloeg of juist veel later?

Nee, vind ik niet. De titel op zich zegt al genoeg. En heel ongewoon is het ook niet, want er zijn zoveel mensen die een minnaar of minnares hebben. Hooguit door de ziekte en door het samen hebben van een zoon komen ze in wat ongemakkelijke situaties.

Zou je een alternatieve titel kunnen bedenken die voor jou de lading van het verhaal goed dekt?

'Reservevrouw' (voor 'erbij').

Susanna

Ik kende het begrip schaduwweduwe nog niet. Het is wel een mooi woord dat voor mij ook wel de lading dekt.
De ondertitel “een ongewoon liefdesverhaal” vind ik wel wat pretentieus om het zachtjes uit te drukken. Er is eigenlijk niks ongewoon aan. Mannen met een minnares zijn zo oud als de weg naar Rome. Er zijn ook al vele boeken over geschreven. Ik vind het meer een verkooptrucje dan een toevoeging. Met zulke ondertitels beloof je heel wat en dat wordt voor mij niet waargemaakt. Het is een liefdesverhaal punt. Nu ik hetboek er weer bij pak zie ik dat de auteursnaam en titel beide even groot zijn. Misschien zou je daar nog iets in kunnen differentiëren. En misschien wel de titel maar boven en dan daaronder misschien iets kleiner de naam van de auteur en dan mag het ongewone liefdesverhaal van mij wel weg. Hoewel juist de kleur er wel weer mooi bij is.

Misschien zou ik als ondertitel dan toch liever iets als “verborgen liefde” zien.

en ik zie nu trouwens pas dat onder de ondertitel nog een soort ondertitel staat nl “een memoir” dus veel info op de cover. Hmmm misschien is iets als “een memoir van een liefde” iets als ondertitel?
Ja de titel zou voor mij reden zijn het boek te pakken. Maar of ik het ook zou kopen weet ik eigenlijk niet. Ik vind het veel pretenties hebben (ongewoon liefdesverhaal, groots en onoverkomelijke liefde). Het zit een beetje in mijn allergie want tja zo bijzonder vind ik hun liefde nou ook weer niet ….. al wil ik de schrijfster haar bijzondere gevoel natuurlijk niet ontnemen.

en de titel was wel direct aanleiding om me op te geven voor de leesclub!
ja hoor ik vond het echt een passende en pakkende titel. Ik vind het echt een mooi woord en ook passend voor de minnares die in de schaduw blijft als haar geliefde overlijdt. En dat dat een hele lastige positie is, dat geloof ik graag.
ondertitel: zie bij het eerder
Eigenlijk niet, ik vind het een krachtige mooie titel, maar de ondertitel vind ik niet passend. Dat mag van mij iets worden als “memoir van een verborgen liefde”

Gigi Leestgraag

Susanna ik zie nu trouwens pas dat onder de ondertitel nog een soort ondertitel staat nl “een memoir

Dat zou ik geen ondertitel noemen. Een memoir is om aan te duiden dat het geen roman of thriller is. Op veel boeken staat op de voorkant zo’n ’genre-aanduiding. Atlas contact doet dit, naar mijn weten altijd. In dit geval geen roman maar een memoir. (Net als bij het memoir van Christien Brinkgreve van begin dit jaar).

Maddy23

Susanna
Grappig ik heb net mijn antwoorden gepost, zonder eerst te lezen en dit was ook wat ik vind. Zo ongewoon is het eigenlijk niet.

Gigi Leestgraag

Susanna Er is eigenlijk niks ongewoon aan. Mannen met een minnares zijn zo oud als de weg naar Rome. Er zijn ook al vele boeken over geschreven. Met zulke ondertitels beloof je heel wat en dat wordt voor mij niet waargemaakt. Het is een liefdesverhaal punt

Hmmm 🧐 ik moest hier even over denken. In het begin toen ik jouw reactie las, was ik het met je eens. Later ging ik twijfelen. Ik vind het zinnetje wat gek, dat wel, maar volgens mij niet vanwege het woord ongewoon…

Het is niet een gewoon liefdesverhaal, dan is het niet zinvol om over te schrijven. ‘Gewone’ liefdesverhalen zijn niet waard om een boek aan te besteden, lijkt mij. Het feit dat veel mannen een minnares hebben, maakt het nog niet gewoon en regulier. Het is niet iets wat ik als gewoon zou willen beschouwen, of wat mannen maar gewoon moeten beschouwen, omdat mannen nogal eens een minnares er op na houden. Wat ik er wel ongewoon aan vind, is dat het zo lang stand houdt. Ook dat er een kind verwekt wordt in die relatie. Bewust, met instemming van beide partners. Dus een beetje ongewoon vind ik het toch wel bij nader inzien.

Wel vind ik iets van dat zinnetje, die ondertitel. Natuurlijk is het een ‘ongewoon liefdesverhaal’. Want zonder bijzonderheden is het de moeite niet om het op te schrijven. Daarom ben ik het met je eens dat het niet zo veel voorstelt die ondertitel. Het voegt niet veel toe, doet wat goedkoop aan, of zoals jij zegt: een verkooptructje.

Merel

Susanna Het zit een beetje in mijn allergie want tja zo bijzonder vind ik hun liefde nou ook weer niet ….

Dit gevoel deel ik ....

Susanna

Gigi Leestgraag ah leuk, nu leer ik weer iets van jou Gigi. Een genre aanduiding dus. Dank ☺️

Susanna

Gigi Leestgraag ik snap jouw redenatie en ja ik kan je wel volgen hoor. Maar ik ken verschillende vrouwen die lange “geheime” relaties hadden en waar ook kinderen uit gekomen zijn, dus zo ongewoon is het niet.

En ja het zijn toch vooral de mannen die bij hun vrouwen blijven en er een relatie naast hebben. De vrouwen, de minnaressen blijven “verborgen” …… een ongewoon verhaal zou het voor mij zijn als een man de minnaar was maar ja daar kan dan geen kind uitkomen zonder dat de “ander” dat weet…… hoewel in dit geval de bedrogen echtgenote ook van de komst van het kind wist he?

Maar er valt veel te mijmeren over dit thema en dat al alleen maar naar aanleiding van de subtitel :-) dat belooft nog wat voor de volgende vragen, Gigi! Leuk hoor zo’n gedachtenwisseling met elkaar. Heel verrijkend!

Susanna

Gigi Leestgraag oh en ik heb nog op een andere reactie van jou gereageerd maar dat slaat eigenlijk ook hoer op. De verwarring zit denk ik toch in het “gewone” of “ongewone”. Ik had het niet over gewoon in de zin van normaal. Maar ongewoon roept ook iets op van uniek, bijzonder, groots en onoverkomelijk (zie ook achterflap). En in die zin ben ik het niet eens met die begrippen, want de liefde an sich tussen die twee vind ik nl helemaal niet zo groots en meeslepend….. dat kan je als minnares nou wel lekker willen vinden maar door dat predicaat erop te zetten verschaffen ze zich ook een soort “ ik kon er niks aan doen, het was zooooo groots en zoooooo ongewoon” en daar fulmineer ik dus tegen. Ik denk dus eigenlijk dat we het heel erg eens zijn hihi

Maddy23

Susanna
Hier wil ik dan ook wel weer op reageren. Ik denk dat het vooral gaat om de lading die hoort bij het woord gewoon, want wat is gewoon en dan tegelijkertijd ongewoon. Toen ik net met mijn master gedrag begon was de eerste vraag die in college gesteld werd:"Wat is normaal?" Dit omdat veel mensen zeggen:"Doe eens normaal."
Ik, net als @Susanna , ken ook veel vrouwen die zulke relaties hebben/hadden. En misschien vinden wij het daarom misschien wat minder ongewoon. Overigens voor mijzelf sprekend, zonder daar een waardeoordeel over te geven of ik het er wel of niet mee eens ben. Ik denk dat dat nog wel komt bij de volgende vragen😉

Gigi Leestgraag

Susanna Maddy23

Ook ik ken mensen met dit soort relaties maar ik vind gewoon en normaal bijna hetzelfde en jullie minder. Daar zit het in. Gewoon vinden jullie, wel bekend, het gebeurt wel… Ik hoor bij gewoon een klank alsof het wel goed gekeurd wordt. Vandaar. Het is niet dat ik het niet ken, maar dat ik het niet gewoon wil noemen. Vooral als het gaat om geheime minnares (want meestal minnares en meestal geheim…), heet komt vaak voor maar het mag in mijn ogen niet gewoon zijn omdat er te veel mannen (mannen vaker dan vrouwen) denken dat het een recht is, dat het gewoon is, dat zij dit wel kunnen maken en het niet accepteren als de ander het zou doen. Vandaar dat ik struikel over het woord gewoon. Maar het zit echt in de ervaring bij het woord gewoon.

Fijn dat we dit gewoon ( 🤭) kunnen bespreken hier.

Gigi Leestgraag

Susanna Ik denk dus eigenlijk dat we het heel erg eens zijn hihi

Haha, dat denk ik ook. 😃

Merel

Gigi Leestgraag Wat ik er wel ongewoon aan vind, is dat het zo lang stand houdt. Ook dat er een kind verwekt wordt in die relatie. Bewust, met instemming van beide partners. Dus een beetje ongewoon vind ik het toch wel bij nader inzien.

Zo had ik er nog niet naar gekeken, maar nu je dit zo zegt, denk ik, ja, daar zit wat in. In die zin is het ook ongewoon.

Saskia Jacobs Labree

Susanna dat vind ik een goede oplossing memoir van een….

Overigens vind ik de liefde zelf niet ongewoon maar wel de motieven. Ik heb een vrij sterke mening over deze geheime liefdes en vooral over welk een schade ze aanrichten wanneer het geheim uitkomt. Ik vraag me of of de deelnemers hiervan zich wel bewust zijn van de identiteitscrisis en de schade aan het gevoel can veiligheid die ze veroorzaken bij de anderen in dit soort drama,'s. Ik zie wel de patronen en aangezien ik het boek nog niet uit heb, ben ik benieuwd of daar ook enig besef van doordringt. Het voorbeeld van Renate die het geheim openbaart nadat betrokkenen zijn overleden, daar kan ik me nog in vinden. En toch heb ik zelfs daarbij wel vraagtekens. Waarom een reactie die het daglicht niet kan verdragen?

Katrin

Toen ik het boek voor het eerst zag werd het al geprezen als het Hebban boek van de maand. En ik heb meteen de achterflap gelezen en het artikel wat over het boek ging. Dit heeft mij uiteindelijk overgehaald om het boek te lezen.

Als ik nu naar het woord Schaduwweduwe kijk, dan zou ik niet meteen denken aan een verborgen liefde. Al weet ik zo ook niet wat dan wel. De partner die overleden is, maar waarom moet het woord “schaduw” dan ervoor? Het roept wel nieuwsgierigheid bij mij op. Wat zou de auteur met de titel bedoelen? Vervolgens lees je “ Een ongewoon liefdesverhaal “. Tja, daar kun je idd. een feelgood roman onder verstaan. Maar eerlijk gezegd heb ik die ondertitel niet eens echt gezien. Zoals al gezegd ben ik meer van de achterflap.

Ik begrijp wel waarom de auteur voor deze titel kiest. Dit is het gevoel wat aan het eind van een relatie over blijft. Jij bent de weduwe, maar (bijna) niemand die het weet. Jij hoort er niet (helemaal) bij. En 20 jaar in de schaduw/in het geheim een relatie hebben, is zeker een ongewoon liefdesverhaal. Wat mij betreft had ergens wel benoemd kunnen worden dat die geheime relatie 20 jaar duurt. Dat zou mij al over de streep getrokken hebben. Dit is anders dan anders.

Gigi Leestgraag

Katrin Wat mij betreft had ergens wel benoemd kunnen worden dat die geheime relatie 20 jaar duurt. Dat zou mij al over de streep getrokken hebben

Grappig toch, dat deze informatie voor mij juist altijd liefst verborgen blijft. Ik wil verrast worden door het verhaal en dit soort dingen niet vooraf weten. heerlijk he, al die verschillen in lezen en ervaringen? 😃

Susanna

Katrin Ik begrijp wel waarom de auteur voor deze titel kiest. Dit is het gevoel wat aan het eind van een relatie over blijft. Jij bent de weduwe, maar (bijna) niemand die het weet. Jij hoort er niet (helemaal) bij. En 20 jaar in de schaduw/in het geheim een relatie hebben, is zeker een ongewoon liefdesverhaal. Wat mij betreft had ergens wel benoemd kunnen worden dat die geheime relatie 20 jaar duurt. Dat zou mij al over de streep getrokken hebben. Dit is anders dan anders

Katrin het gevoel wat aan het eind van een relatie over blijft. Jij bent de weduwe, maar (bijna) niemand die het weet. Jij hoort er niet (helemaal) bij. En 20 jaar in de schaduw/in het geheim een relatie hebben, is zeker een ongewoon liefdesverhaal.

Dat is ook een mooie invalshoek - hetcgevoel dat aan het einde van relatie overblijft….. en grappig dat jij het zeker een ongewoon liefdesverhaal vindt, terwijl ik juist dacht dat een geheime relatie nou echt niet ongewoon is……. :-)

Dat is nou wat ik zo leuk vind aan een leesclub; dat je ook hele andere perspectieven krijgt!

Gigi Leestgraag

Susanna terwijl ik juist dacht dat een geheime relatie nou echt niet ongewoon is…

Het is volgens mij het perspectief dat je kiest. Het komt vaker voor maar dat wil niet zeggen dat het gewoon is. Dat zou betekenen dat meer mannen een affaire hebben, dan mannen die geen affaire hebben. En als dit misschien al waar is, dan vind ik het nog niet gewoon maar schofterig (sorry voor het woord) van die mannen.

Ik vind een maîtresse hebben op geen enkele manier gewoon. Maar het komt wel veel vaker voor dan goed is. Het is niet iets waar we nog nooit over gehoord hebben. Ik wil een geheime affaire niet ‘gewoon’ vinden. Dan zou het in mijn ogen iets zijn dat ook mag en toegestaan is. Dan zou het ook niet stiekem hoeven zijn. Nu ja, dit is iets waar we nog over gaan praten in de discussie, het komt nog aan bod.

Susanna

Gigi Leestgraag

Ah Gigi ik denk dat we inderdaad ook verschillende perspectieven hanteren! Ik ben het helemaal met je eens hoor. Hoe kan ik het nou uitleggen wat ik precies bedoel? Kijk, doordat op het verhaal van de minnares (want dat is Christine uiteindelijk) het predikaat “ongewoon” te plakken (en op de achterflap zelfs groots en onoverkomelijk) wordt een beetje de indruk gewekt dat er aan deze liefde niet te ontkomen was, want het was zoooo bijzonder, zoooo ongewoon, zoooo groots. En daar protesteer ik dan weer tegen. Ik vind de liefde die beschreven wordt nl helemaal niet zo bijzonder maar eerder gewoon (dat begrip vat ik hier dus anders op dan jij. Het gewoon zit um dus niet in het normaal vinden van een buitenechtelijke liefde maar in de liefde an sich.

Ik denk dat door die liefde als onoverkomelijk groots ongewoon (en zo kun je nog wel wat superlatieven verzinnen) te noemen lijkt het alsof de betrokkenen er wel mee door moesten gaan, alsof er geen keuze was hierin (ik geloof dat je altijd een keuze hebt in dit soort zaken). Het is alsof je daarmee een legitimiteit krijgt om aan je verliefdheid toe te geven. En ja heeeeel rot voor die andere vrouw maar ja zo’n grote bijzondere ongewone liefde …. Daar MOET je dan wel gevolg aan geven. Nou en dat vind ik dus bullshit. In die zin vind ik het dus een gewone liefde. Snap je?

Gigi Leestgraag

Susanna Ik denk dat door die liefde als onoverkomelijk groots ongewoon (en zo kun je nog wel wat superlatieven verzinnen) te noemen lijkt het alsof de betrokkenen er wel mee door moesten gaan, alsof er geen keuze was hierin (ik geloof dat je altijd een keuze hebt in dit soort zaken). Het is alsof je daarmee een legitimiteit krijgt om aan je verliefdheid toe te geven. En ja heeeeel rot voor die andere vrouw maar ja zo’n grote bijzondere ongewone liefde …. Daar MOET je dan wel gevolg aan geven. Nou en dat vind ik dus bullshit. In die zin vind ik het dus een gewone liefde. Snap je?

Ik snap wat je bedoelt. heel goed. Ik denk wel dat we het met elkaar eens zijn maar het net even anders noemen.

Ik denk wel dat ik anders denk als het gaat over haar liefde. Maar daar… gaan we in volgende vragen nog over praten. 👍

Katrin

Susanna

Wat ik hierin bedoel is meer; geen zin hebben in een feelgoed roman of een drama waar iemand een affaire heeft. Dat leek mij te weinig diepgang. Maar nu lijkt dit jarenlang door te gaan, een kind komt en de auteur schrijft zelf haar verhaal op. Ik ben benieuwd hoe dit praktisch überhaupt te realiseren is. Hoe staat de man erin en waarom wil jij je partner delen? En moet je dan continu opletten wat je tegen wie zegt? En je kind dan? En dan krijg ik wat meer diepgang een meer een filosofisch kijk op het gebeuren. Ik vindt dit weer geweldig 😀

EvelineJ

ik kende de term schaduwweduwe dus de titel dekt voor mij de lading wel. De ondertitel voegt wat mij betreft niet zoveel toe. Meestal is de ondertitel een nadere specificatie maar in dit geval is de ondertitel breder dan de gewone titel.
Doordat de titel me pakte was ik wel meteen geinteresseerd in het boek.

Gigi Leestgraag

Swen Zuiderwijk De ondertitel is me overigens pas écht als ondertitel opgevallen, door de vraag hier op het forum…

Haha, herkenbaar Swen. Ik zag die ondertitel pas toen iemand hier iets over zei bij de eerste vraag over de afbeelding op de cover. 😁

Maddy23

Swen Zuiderwijk Veel boeken over liefde bevatten een ongewoon liefdesverhaal, anders zouden we snel uitgelezen zijn met zijn allen, en andere genres gaan ontdekken

Wat heb je dit mooi gezegd. 😆

Susanna

Swen Zuiderwijk roept - bij mij althans - niet zo veel op. Het lijkt meer een reclameslogan of een aanbeveling het boek open te slaan. Veel boeken over liefde bevatten een ongewoon liefdesverhaal, anders zouden we snel uitgelezen zijn met zijn allen, en andere genres gaan ontdekken

Ahh ja dat ben ik met je eens…. Het lijkt meer op een reclameslogan.

Ha en ook mooi, jouw commentaar over de ongewone liefdes….. misschien is een boek over juist een heel gewone je liefde ook wel eens leuk. Die bestaan vast…. Tips?

Swen Zuiderwijk

Susanna Mijn ultieme liefdesboek is het Woud der Verwachting, ook al gaat dat wel over meer dan liefde. Maar dan: de passages over de liefde zijn levensecht en tegelijkertijd hartverscheurend (en ik zeg lekker niet waarom het hartverscheurend is, dan is het niet leuk meer om te lezen :-) )

Susanna

Swen Zuiderwijk dank voor je tip! Gaat op m’n WIL-lijst 👍

laurasboeken

Kende jij het woord/de term Schaduwweduwevoordat je dit boek onder ogen kreeg?

Ik was nog niet bekend met de term, maar kon deze wel al duiden toen ik dit woord voor het eerst las.
Wat zou jij allemaal kunnen spuien over de titel en de ondertitel?

Over de titel en de ondertitel heb ik nog niet zoveel te spuien. De titel vind ik mooi gevonden en past natuurlijk ook bij het onderwerp van het boek. Een ongewoon liefdesverhaal… Ja, daar is in weze niets aan gelogen natuurlijk.
Is dit een titel die jou over de streep kan trekken om het boek op te pakken in de boekhandel, of de boekpagina te bestuderen op Hebban?

De titel wel, de ondertitel wel. De titel wel omdat het een bijzondere titel is, die je zelden ziet en daarmee mijn interesse wel aanwakkert. De ondertitel in principe niet, omdat ik niet echt ga voor liefdesverhalen.
Wat doet de titel met jou? Vind je hem passend ja of nee?

Zeker passend!
Is de ondertitel aanvullend? Had je de ondertitel gezien voordat je het boek opensloeg of juist veel later?

Ja, ik had de ondertitel meteen gezien. Zoals hierboven aangegeven is dit echter niet wat mij over de streep zou trekken om dit boek te lezen.
Zou je een alternatieve titel kunnen bedenken die voor jou de lading van het verhaal goed dekt?

Hmm… in de basis misschien een cliché titel als Verboden liefde of Tweede liefde. Ik kom niet veel verder denk ik. De maîtresse is weduwe. Nee, Schaduwweduwe is mooi gevonden!

Gigi Leestgraag

laurasboeken Nee, Schaduwweduwe is mooi gevonden!

Dat ben ik helemaal met je eens. Niets meer aan veranderen, toch?

Meestal kan ik nog wel een alternatief bedenken maar in dit geval…

Susanna

Gigi Leestgraag inde

Maddy23 De titel vind ik zeker wel passend voor het het verhaal, hoewel ik wel denk dat Christine op dit moment zeker geen schaduwweduwe meer is, omdat ze alles heeft opengegooid. Wel met de vermelding dat alle namen zijn aangepast, behalve die van haar zelf. Maar volgens mij weet iedereen die het boek leest over welke personen dit gaat.
Ik zou zelf geen alternatief kunnen bedenken. Deze titel vind ik prima voor het boek.

Ja scherp opgemerkt Maddy!

En wij zijn het behoorlijk eens hè? Hoezo ongewone liefde? Het heeft alle kenmerken van een gewone, geheime liefde….. maar die kun je dus ook ongewoon vinden blijkbaar :-)

Michelle

Vraag 2 | Titel en ondertitel
• Kende jij het woord/de term Schaduwweduwe voordat je dit boek onder ogen kreeg?

Nee ik had geen idee. Had er nog nooit van gehoord.
Pas na het lezen van de flaptekst begon ik het te snappen.

• Wat zou jij allemaal kunnen spuien over de titel en de ondertitel?

Spuien niet zo heel veel.
De titel vindt ik mooi.
Waarschijnlijk ook omdat ik het niet kende. De ondertitel is niks van gelogen, "een ongewoon liefdesverhaal"
Maar wel een zin die we vaak tegen komen op een boek.

• Is dit een titel die jou over de streep kan trekken om het boek op te pakken in de boekhandel, of de boekpagina te bestuderen op Hebban?

Jazeker.
Ik wil dan weten wat het betekent en
waar het boek overgaat.

• Wat doet de titel met jou? Vind je hem passend ja of nee?

Hij pas er inderdaad goed bij.

• Is de ondertitel aanvullend? Had je de ondertitel gezien voordat je het boek opensloeg of juist veel later?

Eerlijk is eerlijk ik had hem gelezen,
Maar niet opgeslagen.
Schaduwweduwe blijft hangen maar een ongewoon liefdesverhaal bij mij niet.
Waarschijnlijk omdat je hem vaker tegen komt op boeken.

• Zou je een alternatieve titel kunnen bedenken die voor jou de lading van het verhaal goed dekt?

Nee schaduwweduwe is perfect

Maddy23

De term schaduwweduwe kende ik nog niet. Het gekke is dat ik de vraag las over de ondertitel, dat ik dacht: "Ondertitel??" Terwijl ik hem wel heb gelezen, heb zelfs aangegeven bij vraag 1 dat de kleur goed bij de afbeelding past, maar moest het echt opzoeken. Nu ik het boek heb gelezen en weet dat dit de ondertitel is vind ik het geen goede ondertitel. Is het werkelijk zo'n ongewoon liefdesverhaal?
De titel heeft mij zeker over de streep getrokken om het boek te lezen, anders had ik mij natuurlijk nooit ingeschreven voor deze leesclub, dan was ik er zo voorbij gescrold.
De titel vind ik zeker wel passend voor het het verhaal, hoewel ik wel denk dat Christine op dit moment zeker geen schaduwweduwe meer is, omdat ze alles heeft opengegooid. Wel met de vermelding dat alle namen zijn aangepast, behalve die van haar zelf. Maar volgens mij weet iedereen die het boek leest over welke personen dit gaat.
Ik zou zelf geen alternatief kunnen bedenken. Deze titel vind ik prima voor het boek.

Gigi Leestgraag

Susanna Maddy23

😁 Jullie hebben me op een idee gebracht voor de volgende vraag 🤭

laurasboeken

Susanna Hoezo ongewone liefde?

Ik zou het een ongewone liefde noemen omdat twee mensen bewust een buitenechtelijke relatie aangaan en daarbij de gevoelens van een andere persoon volledig teniet doen. Ik vind het een extreme vorm van respectloosheid en zie dat ‘graag’ als ongewoon.

Eerlijkheid en openheid is in mijn ogen de basis.

Maddy23

laurasboeken

laurasboeken Eerlijkheid en openheid is in mijn ogen de basis.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens.

Volgende pagina »